Skorzystałeś z usług specjalisty budowlanego? Podziel się swoimi doświadczeniami, oceń i zostaw komentarz. Twoja opinia stanowi cenny materiał poglądowy dla reszty odwiedzających nas osób. Postaraj się aby była obiektywna, uwzględnij wszystkie wady oraz zalety. Pamiętaj - na najbardziej negatywną ocenę zasługują jedynie skrajne przypadki braku profesjonalizmu, a o przeszkodach we współpracy czasem decyduje siła wyższa. Dziękujemy za Twój wkład w budowę bazy opinii i zachęcamy do zapoznania się z komentarzami innych użytkowników.
Czym są tzw. malinojeżyny?
Malinojeżyna (Rubus fruticosus x idaeus) jest stosunkowo młodym owocem. Pojawiła się po raz pierwszy w Szkocji na początku lat 60. XX wieku z krzyżówki maliny i jeżyny. Angielskojęzyczna nazwa “Tayberry” podkreśla miejsce, gdzie wyhodowano malinojeżyny, okolice szkockiej rzeki Tay. Krzewy mają dość dobrą zimotrwałość i są wyjątkowo odporne na choroby i szkodniki. Czym są krzewy malinojeżyny?
Czym wyróżniają się malinojeżyny i jak je uprawiać?
Malinojeżyna wyhodowano w Szkocji na początku lat 60. XX wieku z krzyżówki maliny i jeżyny. Surowe warunki, w których powstała powodują, że roślina dobrze znosi polskie zimy i nadaje się do uprawy we własnym ogrodzie. Krzew późną wiosną obsypuje się białymi kwiatami. Ciemnoczerwone, wydłużone owoce dojrzewają w lipcu i sierpniu.
Mają wyjątkowy, lekko kwaśny i orzeźwiający aromat. Zawierają dużo witaminy C, ale mało fruktozy. Ich miękki miąższ jest wrażliwy na nacisk i ciepło. Szkółki drzewek owocowych oferują również malinojeżyny, które można uprawiać w donicach na balkonach i tarasach. Roślina lubi miejsca ciepłe, słoneczne do częściowo zacienionych i bogatą w próchnicę glebę. Malinojeżyny sadzi się wiosną lub jesienią. Po posadzeniu dobrze jest rozłożyć trochę kompostu wokół korzeni. Odległość między krzewami powinna wynosić co najmniej 150 centymetrów.
Jak zebrać najwięcej owoców malinojeżyny i co z nich zrobić?
Malinojeżyny, podobnie jak ich przodków, najlepiej uprawiać na kratce, aby uniknąć trudnej do opanowania gęstwiny i mieć łatwy dostęp do owoców. W tym celu należy rozciągnąć poziomo cztery druty, zaczynając od wysokości 60 centymetrów. Po posadzeniu wiąże się pięć do siedmiu pędów dolnych na roślinę w kształt wachlarza. Pozostałe pędy trzeba usunąć, a po zebraniu owoców przyciąć najsłabsze. Nowe następnej wiosny skraca się i przywiązuje do kratki. Klienci Szkółki drzew i krzewów Karoliny Wyrzykowskiej polecają odmianę „Buckingham Tayberry”, która powstała jako spontaniczna mutacja w południowej Anglii i nie posiada kolców. Jest najłatwiejsza w pielęgnacji, ale w bardzo zimnych rejonach konieczna jest ochrona przed mrozem.
Owoce malinojeżyny można zbierać w lipcu i sierpniu w zależności od pogody i lokalizacji. Swój pełny aromat rozwijają dopiero, gdy są w pełni dojrzałe. Warto poczekać, aż zmienią kolor na ciemnoczerwony. Najlepiej zbierać je codziennie, ponieważ przejrzałe szybko opadają. Nadają się do jedzenia na surowo, a także do ciast i deserów, dżemów, soków i likierów. Jeśli owoc nie zostanie od razu spożyty lub przetworzony, warto go od razu zamrozić.
Dziękujemy za ocenę artykułu
Błąd - akcja została wstrzymana
Dodaj komentarz
Dziękujemy za dodanie komentarza
Po weryfikacji, wpis pojawi się w serwisie.
Błąd - akcja została wstrzymana