Czym są tzw. malinojeżyny?

Malinojeżyna (Rubus fruticosus x idaeus) jest stosunkowo młodym owocem. Pojawiła się po raz pierwszy w Szkocji na początku lat 60. XX wieku z krzyżówki maliny i jeżyny. Angielskojęzyczna nazwa “Tayberry” podkreśla miejsce, gdzie wyhodowano malinojeżyny, okolice szkockiej rzeki Tay.  Krzewy mają dość dobrą zimotrwałość i są wyjątkowo odporne na choroby i szkodniki. Czym są krzewy malinojeżyny?

Czym wyróżniają się malinojeżyny i jak je uprawiać?

Malinojeżyna wyhodowano w Szkocji na początku lat 60. XX wieku z krzyżówki maliny i jeżyny. Surowe warunki, w których powstała powodują, że roślina dobrze znosi polskie zimy i nadaje się do uprawy we własnym ogrodzie. Krzew późną wiosną obsypuje się białymi kwiatami. Ciemnoczerwone, wydłużone owoce dojrzewają w lipcu i sierpniu. 

Przeczytaj również: Jak stworzyć w ogrodzie miejsce do grillowania?

Mają wyjątkowy, lekko kwaśny i orzeźwiający aromat. Zawierają dużo witaminy C, ale mało fruktozy. Ich miękki miąższ jest wrażliwy na nacisk i ciepło. Szkółki drzewek owocowych oferują również malinojeżyny, które można uprawiać w donicach na balkonach i tarasach. Roślina lubi miejsca ciepłe, słoneczne do częściowo zacienionych i bogatą w próchnicę glebę. Malinojeżyny sadzi się wiosną lub jesienią. Po posadzeniu dobrze jest rozłożyć trochę kompostu wokół korzeni. Odległość między krzewami powinna wynosić co najmniej 150 centymetrów.

Przeczytaj również: Układanie trawy z rolki od A do Z

Jak zebrać najwięcej owoców malinojeżyny i co z nich zrobić?

Malinojeżyny, podobnie jak ich przodków, najlepiej uprawiać na kratce, aby uniknąć trudnej do opanowania gęstwiny i mieć łatwy dostęp do owoców. W tym celu należy rozciągnąć poziomo cztery druty, zaczynając od wysokości 60 centymetrów. Po posadzeniu wiąże się pięć do siedmiu pędów dolnych na roślinę w kształt wachlarza. Pozostałe pędy trzeba usunąć, a po zebraniu owoców przyciąć najsłabsze. Nowe następnej wiosny skraca się i przywiązuje do kratki. Klienci Szkółki drzew i krzewów Karoliny Wyrzykowskiej polecają odmianę „Buckingham Tayberry”, która powstała jako spontaniczna mutacja w południowej Anglii i nie posiada kolców. Jest najłatwiejsza w pielęgnacji, ale w bardzo zimnych rejonach konieczna jest ochrona przed mrozem.

Przeczytaj również: Zakładanie trawników w Włocławku – jak przygotować glebę przed siewem?

Owoce malinojeżyny można zbierać w lipcu i sierpniu w zależności od pogody i lokalizacji. Swój pełny aromat rozwijają dopiero, gdy są w pełni dojrzałe. Warto poczekać, aż zmienią kolor na ciemnoczerwony. Najlepiej zbierać je codziennie, ponieważ przejrzałe szybko opadają. Nadają się do jedzenia na surowo, a także do ciast i deserów, dżemów, soków i likierów. Jeśli owoc nie zostanie od razu spożyty lub przetworzony, warto go od razu zamrozić.